پانیذ

  دخترم ! اینروزها پرم از نقطه چینهای مبهمی که هیچکدامشان خیال پرشدن ندارند! هی می نویسم و نقطه سر خط... قرار نیست که کسی بیاید واین نقطه ها را بردارد و برسد به خط ممتد تنهایی من... دلخوشی اینروزهای من ، دخترم هنوز از تو دور نشده دلتنگت هستم و برای باغچه ی حیاط همسایه  که هر از گاهی اغوش میشود گریه می کنم ، گریه هایی که فرسوده گیشان خاطر خدا وخاطره را هم می آزرد. اما دلم خیال خالی شدن ندارد انگار... و اینروزها دلگیرم از خودم... از اینهمه مچاله گی که به در و دیوار هم میزنم نمی توانم قایمش کنم و گوجه های سبز هم فریب خنده های کوچک ساختگی ام را نمی خورند!!! مثل یک کاغذ نازک شده ام و هی تا می...

سفر یعنی .......... زندگی  شهرستانک لزور ارجمند جواهردشت   شاهاندشت  ...